Hasta düştüm odamda
kimse duyup uyanmaz
Beni bu derde salan
yaptığından utanmaz
Ayna tuttum duvara
hayalide avutmaz
Kalem aldım elime kaderimizi yazmaz
Hasretle yanar gönlüm
savrulur durur külüm
Dalında soldu goncam
kokmuyor artık gülüm
Oysa sana sunmustum
altın tepsiyle ömrüm
Yetiş leylam yoruldum
suya düştüm boğuldum
Rüyalarima gelmez
tatlı tatlı sözlerin
Tozlu raflarda kalmış
kuruttuğun güllerin
Gönül kapımı çalmaz
Şimdilerde hayalin
Kokunu hiç duymadan
Gelip geçti günlerim
Söz Şenay Bilgiçli
