Gitmiştin zer
Sokaklardan kaldırımlar düşüyordu
Çınar sinmiş ellerim suskun
Güz düşmüştü kirpiğime ıslanıyordu
Sen gitmiştin
Bir karganın yarım asırlık çığlığı ardında
Gözlerine takılı kalmıştı ömrüm
Çıkıp gitmiştin zer
Cennet de seninle girmişti
Cennetin gözleri var mıydı
Ya kulakları, saçları
Yanar mı nar-ı ateşle
Konuşur muydu ağzı
Hiçbir şey bilmediğimiz yerden
Sen gitmiştin sokağım da gitmişti
Yarım kalan ömrüm pencerede
Ah zer, gitmiştin
Üzülmeden ve söylemeden bir veda sözü
Dönüp ardına bakmadan, karanfil kokumu koklamadan
Bütün çiçekleri yolundu güzün
Alnıma kırıklar doldu saçlarımsa soldu beklerken
Yaşayamıyorum düşünmeden ölümü.